Scisne de inhalatione oxygenii?

Iudicium et Classificatio Hypoxiae

Cur hypoxia est?

Oxygenium est substantia principalis quae vitam sustentat. Cum tela satis oxygenii non accipiunt aut difficultatem habent in usu oxygenii, mutationes abnormes in functionibus metabolicis corporis causantes, haec condicio hypoxia appellatur.

Fundamentum ad hypoxia iudicandam

Gradus et symptomata hypoxiae

Classificatio hypoxiae

Humilis oxygenii concentratio in gas inhalato, dysfunctio exhalationis externae, derivatio venosa in arterias, et cetera. Saepe videtur in morbo pulmonum obstructivo chronico et morbo cordis congenito, ut tetralogia Fallot.

Haemoglobini quantitas imminuta vel proprietates mutatae, ut anaemia, intoxicatio monoxido carbonii, et methamoglobinaemia.

hypoxia circulatoria

hypoxia organizationalis

Causatur ab usu abnormali oxygenii a cellulis textuum, ut intoxicatione cyanidi.

Therapia inhalationis oxygenii et eius propositum

Sub condicionibus normalibus, homines sani aerem naturaliter respirant et oxygenium in eo utuntur ad necessitates metabolicas conservandas. Cum morbi aut quaedam condiciones abnormales ad hypoxiam in corpore ducunt, quaedam instrumenta adhibenda sunt ad oxygenium aegroto supplendum, pressionem partialem oxygenii arterialis (PaO2) et saturationem oxygenii (SaO2) augendam, hypoxiam emendandam, metabolismum promovendum, et vitam conservandam. Activitas.

Beneficia inhalationis oxygenii

• Anginam pectoris lenit et infarctionem myocardii prohibet
• Mors subita ex morbo cordis coronario prohibenda est
• Bona curatio asthmatis
• Efficaciter emphysema, morbum cordis pulmonalem, et bronchitidem chronicam curat.
• Inhalatio oxygenii effectum therapeuticum auxiliarem in diabete habet: investigationes recentes ostendunt diabetem cum inopia oxygenii corporis coniunctum esse. Aegroti diabetici pressionem capillarem significanter inferiorem habent, et cellulae textuum oxygenium plene capere non possunt, quod ad laesionem functionis cellularis et metabolismi glucosi ducit. Quapropter, usus therapiae oxygenii in aegrotis diabeticis attentionem communitatis medicae attraxit.
• Inhalatio oxygenii munus curae valetudinis in hominibus sanis agere potest: pollutio aeris, usus communis aeris conditionati, inhalatio oxygenii regularis systema respiratorium purgare, functionem organorum internorum emendare, immunitatem corporis totam augere, et varias morbos prohibere potest.

Quae sunt classificationes therapiae oxygenii?

• Copia oxygenii altae concentrationis (5-8L/min): Adhibetur ad insufficientiam respiratoriam acutam, ut ad arrestum respiratorium et cardiacum, syndromam angustiae respiratoriae acutam, intoxicationem acutam (ut intoxicationem monoxidi carbonii vel intoxicationem gasii), depressionem respiratoriam, etc., ubi oxygenium altae concentrationis vel purum singulis secundis ad salutem adhibendum est, sed non aptum est ad usum diuturnum ad intoxicationem oxygenii vel alias complicationes prohibendas.
• Media concentratio oxygenii copia (3-4L/min): Idonea est aegris anaemia, insufficientia cardiaca, shock, etc. affectis, qui non habent restrictiones severas in concentratione oxygenii inhalati.
• Oxygenii copia parva concentrationis (1-2L/min): Generaliter adhibetur ad bronchitidem chronicam, emphysematem, morbum cordis pulmonalem, etc., qui etiam morbus pulmonalis obstructivus chronicus appellatur. Nimis alta pressio partialis oxygenii sanguinis potest stimulationem reflexam sinus carotici ad centrum respiratorium debilitare, ita ventilationem minuens et retentionem dioxidi carbonis aggravans. Quapropter, oxygenium caute adhibendum est, et inhalatio continua oxygenii parvae concentrationis plerumque adhibetur.

Concentratio oxygenii et fluxus oxygenii

Concentratio oxygenii: Proportio oxygenii in aere contenti. Concentratio oxygenii in aere atmosphaerico normali est 20.93%.

• Oxygenium parvae concentrationis <35%
• Oxygenium mediae concentrationis 35%-60%
• Oxygenium altae concentrationis >60%

Fluxus oxygenii: ad fluxum oxygenii pro aegrotis aptatum refertur, unitas L/min.

Concentratio oxygenii, conversio fluxus oxygenii

• Cannula nasalis, congestio nasalis: Concentratio oxygenii (%) = 21+4X fluxus oxygenii (L/min)
• Copia oxygenii per personam (aperta et clausa): fluxus maior quam 6 L/min esse debet.
• Respiratorium simplex: fluxus oxygenii 6 L/min, concentratio oxygenii inhalati circiter 46%-60%.
• Ventilator: Concentratio oxygenii = 80X fluxus oxygenii (L/min) / volumen ventilationis + 20

Classificatio therapiae oxygenii - Secundum modum suppletionis oxygenii

Res notandae cum oxygenio uteris

• Usus tutus oxygenii: "Quattuor praecavendas" efficaciter adhibe: praecavendam terraemotum, praecavendam ignis, praecavendam caloris, praecavendam olei. Saltem quinque metra a foco et unum metrum a calefactore dista. Oxygenium non consumi potest. Cum index in manometro 5kg/cm2 est, iterum adhiberi non potest.
• Rationibus operationis oxygenii stricte pare: Cum oxygenio uteris, primum eo utere. Cum desistis, primum catheterem extrahe, deinde oxygenium claude. Cum fluxus in medio mutas, primum oxygenium et catheterem nasalem separare debes, fluxus antequam coniungas adaptare.
• Effectum usus oxygenii observa: cyanosis mitigatur, pulsus cordis tardior est quam antea, dyspnoea levatur, status mentis emendatus est, et inclinationes in variis indicatoribus analysis gasorum sanguinis, et cetera.
• Cannulam nasalem et solutionem humidificantem quotidie muta (ad tertiam partem vel dimidiam aquae destillatae vel sterilisatae plenae).
• Usus in casu necessitatis curandus est: cylindri oxygenii inusitati vel vacuae signis "pleni" vel "vacuae" respective suspendendi sunt.

Praecautiones principales pro inhalatione oxygenii

• Effectum therapiae oxygenii diligenter observa: Si symptomata ut dyspnoea minuuntur vel levantur, et pulsus cordis normalis est vel prope normale, indicat therapiam oxygenii efficax esse. Alioquin, causa invenienda et tempestive tractanda est.
• Copia oxygenii altae concentrationis non nimis diu praestanda est. Generaliter creditur, si concentratio oxygenii plus quam 60% est et plus quam 24 horas perstat, intoxicationem oxygenii fieri posse.
• Aegris cum exacerbatione acuta morbi pulmonalis obstructivi chronici, inhalatio oxygenii moderata (id est, continua concentratione humili) plerumque dari debet.
• Calefactioni et humidificationi attende: Temperaturam 37°C et humiditatem 95% ad 100% in tractu respiratorio conservare est condicio necessaria ad functionem normalem purgationis systematis mucociliaris.
• Contaminatio et obstructiones ductuum vitandae: Res mutandae, purgandae, et disinfectandae regulariter sunt ad infectionem mutuam vitandam. Catheterae et obstructiones nasales quovis tempore inspiciendae sunt, num secretionibus obstructae sint, et tempestive substituendae sunt, ut efficax et tuta therapia oxygenii praestetur.

Normae ad prohibendas et curandas complicationes communes inhalationis oxygenii

Complicatio 1: Secreta respiratoria sicca

Praecautio et curatio: Oxygenium ex instrumento oxygenii supplendo egreditur siccum. Post inhalationem, mucosa respiratoria siccare potest et secretiones siccas et difficiles ad exonerandum reddere. Aqua destillata in ampullam humidificationis addenda est, et aqua sterilisata ad oxygenium humidificandum addenda est.

Complicatio II: Depressio respiratoria

Praeventio et curatio: Hypoxaemia tempore, PaO2 diminutio chemoreceptores periphericos stimulare, centrum respiratorium reflexive excitare, et ventilationem pulmonum augere potest. Si aegrotus hac excitatione reflexa nititur ad respirationem diu conservandam (ut in aegrotis morbo cordis pulmonalis et insufficientia respiratoria typi II laborantibus), inhalatio oxygenii concentrationum altarum hunc mechanismum reflexum eliminare, respirationem spontaneam inhibere, et etiam cessationem respirationis causare potest. Quapropter necesse est oxygenium fluxus humilis, concentratione humili moderata praebere et mutationes PaO2 monitorare ut PaO2 aegroti ad 60 mmHg conservetur.

Complicatio III: Atelectasis absorptiva

Praeventio et curatio: Postquam aegrotus magnas oxygenii concentrationes inhalavit, magna nitrogenii copia in alveolis reponitur. Postquam bronchus obstructus est, oxygenium in alveolis celeriter a sanguine circulante absorberi potest, quod alveoli collabi et atelectasim causare facit. Ergo, obstructionem respiratoriam prohibere est clavis. Mensurae includunt aegrotos ad inspirationes profundas et tussionem incitandos, sputum augendum, positiones corporis frequenter mutandas, et oxygenii concentrationem reducendam (<60%). Aegroti ventilatoribus instructi praeveniri possunt addendo pressionem positivam fine expirationis (PEEP).

Complicatio IV: Hyperplasia textus fibrosi retrolentalis

Praecavendo et curando: Post usum oxygenii altae concentrationis, nimia pressio partialis oxygenii arterialis (PaO2 plus quam 140mmHg attingit) est praecipuus factor periculi ad hyperplasiam textus fibrosi retrolentalis in neonatis (praesertim infantibus praematuris) efficiendam. Quapropter, concentratio oxygenii neonatorum stricte sub 40% continenda est, et tempus inhalationis oxygenii moderandum est.

Complicatio V: Intoxicatio oxygenii

Manifestationes clinicae:

• Symptomata intoxicationis pulmonalis oxygenii: dolor retrosternalis, tussis sicca et dyspnoea progressiva, capacitas vitalis imminuta
• Symptomata intoxicationis oxygenii cerebralis: visus et auditus impedimenta, nausea, convulsiones, syncope et alia symptomata neurologica. In casibus gravibus, coma et mors evenire possunt.
• Manifestationes intoxicationis ocularis oxygenii: atrophia retinae. Si infantes praematuri nimis diu oxygenium in incubatore accipiunt, retina occlusionem vasorum sanguiferorum amplam, infiltrationem fibroblastorum, et proliferationem fibrarum retrolentalium habebit, quae ad caecitatem ducere possunt.